Dag 24, Dag 25 & Dag 26

Omdat gister nadat ik verhaaltjes over deze hele week had getypt het internet wegviel en ik al de tekst in 1 keer kwijt was (... :( ) kan het zijn dat ik iets minder enthousiast overkom dan normaal haha, maar het was een hele leuke week!

Dag 24,

Het is woensdag en dus weer voederdag :) en dat merk je erg aan de reactie van de schildpadden op jou aanraking, waarbij ze hun mond ver opensperren om te kijken of er toevallig eten zit in het water dat je hen toespetterd. Helaas moeten ze nog even wachten, want eerst moeten de visjes nog gesneden worden. Daarna worden ze weer een voor een naar en voederbak gesjouwd. Omdat we de 'spelregels' nu wat beter door hebben, ( de blinden voer je met een stokje, sommige schildpadden moet je helpen met duiken doordat ze te veel plastic hebben gegeten, de nieuwe schildpad snapt het concept nog niet helemaal dus die moet je maar zijn gang laten gaan) waren we voor de lunch al klaar. Vandaag heb ik de albino schildpad mogen voeren, wat vrij exclusief is.Hij heeft zijn eigen speciale tank met een raster erboven, die alleen schoongemaakt mag worden door de coördinator en waarin hij ook gevoerd wordt. Waarom snap ik niet helemaal, hij zal wel extra gevoelig zijn door zijn huidskleur. Dat we vroeg klaar waren met voeren was handig, want zo hadden we meer tijd voor ander belangrijk werk: het schoonmaken van de tanks waarin de schildpadden verblijven. Dit doen we met behulp van water en zand, en we proberen zo de wanden van de tanks met een borsteltje van zwart naar donkergroen te kunnen boenen. Met een beetje geluk krijg je donkergroene vlekken zelfs wat lichter groen, maar echt grijs, de originele kleur, zal het vrees ik zonder hulp van schoonmaakmiddelen en/of eenhogedrukspuit niet worden. Het schoonmaken is vrij zwaar werk, en met een gevoelstemperatuur van 36 graden ook opzich wel vrij vermoeiend.. ;s Zeker omdat de Nederlandse familie en nog een paar anderen naar Galle waren die middag en we dus met 6 man minder waren om al het werk te doen.

S middags is ongeveer alles wat je kunt doen om niet weg te smelten van de hitte: het water in. Maar vandaag moest er een orkaan bezig zijn ergens op de oceaan, of net een vulkaan zijn opengebarsten, want het water was wilder dan ooit te voren. De golven staken bij de pier nog zo'n 4 meter boven het water uit en ook de mensen die al langer in Ambalangoda verbleven hadden het nog nooit zo wild gezien. Voor iedereen die nu denkt: ahoh, kleine meisjes, grote golven : we mogen überhaupt eigenlijk niet zwemmen, alleen als je een ervaren zwemmer bent mag je het water in, en omdat de golven vlakbij het strand nog zo'n meter hoog zijn is het en kwestie van op het strand staan en wachten tot de golven je op komen zoeken.

Dag 25,

Ook vandaag hadden de schildpadjes honger, maar helaas krijgen ze morgen pas weer te eten... Wel krijgen ze vandaag een uitgebreide welness-sessie ;). Het was tijd om ze schoon te maken met zand en kokosnoot zoals ik eerder heb uitgelegd. Ondanks dat je door beschadigingen aan het schild en groeven vaak niet in staat bent om al het groen van hun schild af te halen, kunnen we ze vrij schoon maken en checken we ze natuurlijk op bloedzuigende wormpjes en eventuele eitjes :).

'S middags hebben we weer tanks schoongemaakt, wat nu veel sneller ging omdat iedereen er was.

'S avonds zouden we een feestje hebben op het strand met alle vrijwilligers, maar toen ik met de Nederlandse familie naar de icecreamplaats was geweest en terugkwam, bleek het feestje een beetje anders te zijn dat gepland. Op het stand was de elektriciteit uitgevallen waardoor we geen licht enmuziek zouden hebben, en ook waaide het te hard voor het geplande kampvuur... Dus: toen we terugkwamen zaten ongeveer 4 meiden van onze groep in een rondje om een boompje heen op het terrein van het vrijwilligershuis te luisteren naar de 3 nummer die de kok in zijn eigen tuktuk kon afspelen. Haha! Een echt goed feest dus! Omdat ik nogal moe was heb ik niet heel de legendarische avond meegemaakt, maar een van de Nederlandse meiden bleek geregeld te hebben dat we vrijdagmiddag macaroni aten, en dat is ook gebeurd dus ik vind het prima :)

Dag 26,

Vandaag is de laatste dag van mijn vrijwilligersweken in Sri Lanka! :O Hoewel ik dat wel jammer vind betekend het dat Tim morgen land in Colombo.. Ook wel weer leuk. :D Vandaag was de laatste voederdag dus dat was weer leuk :). Daarna hebben we weer wat schildpadden schoongemaakt. 'S middag mochten we zoals alle vrijwilligers onze namen op de muur zetten ! :D Zie foto! Kijk ook vooral naar de supercreatieve vlag , schildpad en vis ;p.

Behalve het vegen en bladvrij maken van de schildpaddenhuisjes hebben we die middag vooral afscheid genomen van zowel de supertoffe coördinator Chandimal als van onze lievelingsschildpadjes.

Na een beetje zwemmen was het om half 5 zover... Ik had met de 'Captain' ( waarvan nog steeds niemand zijn echte naam weet) afgesproken naar het regeringsgebouw van Ambalangoda te gaan om eindelijk het geld te gaan doneren dat jullie met z'n allen bij elkaar hebben opgehaald! Ik heb het met de captain erg lang gehad over wat ik met het geld wilde doen en waar het echt nodig is. Eerst wilde ik boeken of tafels of iets dergelijks geven aan de lagere scholen in de omgeving, maar de captain zei dat zij nog 'vrij vaak' dat soort donaties ontvingen. Zij worden bijvoorbeeld volgens hem voor een deel geholpen door de regering. Waar de echte geldnood is, zijn de preschools rond Ambalangoda. Hier moet de basis worden gelegd voor het leren van zowel de eigen , als de Engelse taal, immers: hoe eerder ze beginnen met leren hoe beter. De families van de kinderen van deze preschool zijn echt heel arm, dit zijn de kinderen die soms zonder schoenen, schriften of genoeg eten naar school komen omdat hun ouders dit gewoon niet hebben. Eerst was daarom het plan om het donatiegeld te verdelen onder deze families. Captain heeft de regering opgebeld en met hen overlegd. Uiteindelijk bleek dat de gemeente een gezamelijke pot heeft gemaakt voor alle preschools in de omgeving. Hier zou het geld naartoe gaan. Na nog een hoop gedoe omdat ik van de Rabobank niet zo veel geld op mag nemen blablabla was het om half 5 dan eindelijk zo ver. En wat was ik blij dat Heidi mee was.. Toen we er aan kwamen (met de superfancy dure elektrische auto van de baas...) en naar binnen liepen stonden alle kinderen van de preschools en hun moeders op om ons te verwelkomen... We voelden ons net de koningin. We moesten voorin gaan zitten op een stoel en er werden een paar dingen gezegd in het Singahalees en daarna werd het voor een klein deeltje vertaald in het Engels. Ook de Captain deed nog een praatje en vroeg mij wat de reden voor de donatie was enzovoorts. Wanneer het moment van doneren daar was hielden de vrouw en ik het geld zo'n half jaar lang allebei vast zodat er 3000 foto's vanuit 8 verschillende hoeken konden worden gemaakt... Daarna was het alweer tijd om te gaan, wat betekend dat al de lieve kinderen en moeders in de zaal in schooluniform of sari helemaal van hun huis naar het regeringsgebouw waren gekomen voor een 'ceremonie' van nog geen half uur. In ieder geval, ik denk dat het positief is dat alle moeders en leraressen van de school hebben gezien dat er geld is gedoneerd om hun onderwijs beter te maken, en dat het niet onder de ' belangrijke mensen' blijft. Het geld komt nu in een gezamelijke pot voor alle preschools in de omgeving van Ambalangoda en zal in worden gezet waar het nodig is; dit kan het kopen van boeken zijn maar ook het repareren van tafels of het opknappen van het schoolgebouw. Na de donatie heb ik heel veel hightfives gekregen van de kinderen dus reken maar dat ze er blij mee zijn!

Dit alles had nooit gekund zonder jullie hulp en ik wil dan ook namens de kinderen, maar ook namens mezelf, iedereen heel erg bedanken voor welk bedrag dan ook gedoneerd is. Super!

Wel wil ik Martin en Gerda Sminia, De familie Kirstens en De heer Van Scherpenzeel even apart bedanken voor het doneren van een zeer groot bedrag dat de eindstand aanzienlijk heeft verhoogd!

Met de 5.000 Rupees van de Captain erbij heb ik namelijk 100.000 Rupees kunnen doneren aan de kinderen in Ambalangoda. Geweldig!!

Na de donatie heb ik samen met Heidi de avond doorgebracht in de icecreamzaak (waar we overigens met buikpijn vandaan kwamen..) om haar laatste avondje in Sri Lanka te vieren :)

S' avond heb ik van heel veel mensen afscheid moeten nemen, mensen waarmee ik een geweldige tijd heb gehad en veel herinneringen mee heb opgedaan maar die ik nu hoogstwaarschijnlijk nooit meer zal zien... Natuurlijk houden we allemaal contact via Social Media :).

Toch ben ik niet lang verdrietig want morgen land mijn lieve vriendje na een hele land vliegreis eindelijk in Colombo, waar ik hem natuurlijk een verrassingsbezoekje breng ;).

Dag 21, Dag 22 en Dag 23

in plaats van met de trein zijn we uiteindelijk zondagnacht met de bus van de oraganisatie naar Amabalangoda gereden, wat eigenlijk beter was omdat dit de mogelijkheid gaf om nog wat te slapen. Om ongeveer 8 uur kwamen we bij het vrijwilligershuis aan en na een heleboel gedoe over de kamers en gelukkig een ontbijtje, hadden we een heuze 'meeting' met de 'captain'. Dit is de man die, zover ik het begreep, de hele boel had opgezet, alle zeeschildpadopvangen had gebouwd en nog meer genijdingswaardige dingetjes waardoor hij zichzelf erg belangrijk vond ( en dit waarschijnlijk ook is). Na een tijdje liet hij ons zien wat zijn strand is en waar we wel en niet mochten zwemmen en zijn we met een andere mevrouw het stadje in geweest. Ze liet ons zien waar alle belangrijke gebouwen als banken, supermarkten en icecreamcafes zitten.. ;). De rest van dedag hebben we het strand en het water verkend en genoten van het eten wat hier nog weer veel beter was dan in de vorige huizen :D.

Dag 22

vandaag was de eerse dag van het schildpaddenproject en het was geweldig! Eerdt hebben we kennis gemaakt met de schildpadden die enorm verschillen in grootte, leeftijd en de mate van hun handicap waardoor ze niet terug de zee in kunnen. daarna gingen we ze voeren. Dit betekend dat ze een voor een uit hun basin gehaald en in een voederbasin geplaatst moesten worden, want bij sommige schildpadden een hele klus was.. Daar kregen ze stukjes vis, maar omdat sommige niet meer kunnen duiken, sommige blind zijn en een ander weer verteringsproblemen hebben was dit nog niet zo makkelijk en had elke schildpad een eigen gebruiksaanwijzing. Omdat er ongeveer 30 schildpadden zijn, zijn we hier de hele dag mee bezig geweest haha :) wel heel erg leuk! Om 4 uur ben ik even het stadje ingegaan om een bikini te kopen (deze had ik in de bus laten liggen en is nu ergens aan de andere kant van het land.. ) maar die verkopen ze blijkbaar gewoon niet hier, dus heb ik op goed geluk maar ergens een badpak gekocht en hij past! Dus kan ik toch nog het water in haha :). De avond aten we zelfs noodles ! En geen rijst :o Dus ik ben helemaal gelukkig hier haha. 'S avobds werden we uitgenodigd op een feestje van familie van de 'captain' op het strand en dit was echt magisch.. Duizende sterren, een woeste zee, krabbetjes die hard voor je wegrennen. De perfecte tempereatuur, een vuurtje en een groep jammende Sri Lankanen die met hun trommels en gitaar helemaal uit hun dak gaan in een voor ons onbekende taal. Prachtig...

Dag 23

Omdat de schildpadden maar 3 keer per week te eten krijge, hoefde dat vandaag niet maar hebben we wat anders belangrijks gedaan: ze schoonmaken. Omdat de schildpadden in een basin zitten zonder stromend water krijgen zij langzaam maar zeker allemaal algengroei op hun schild. En dat willen we natuurlijk nIet! Daarom hebben we opnieuw allemaal een voor een uit hun basin gehaald en op het zand gelegd om ze te schrobben met zand en een stukje kokosnoot dat als borsteltje diende. Als het schild zo goed als mogelijk algvrij was moesten we ook de onderkant van het beestje schoonmaken. We deden dit in de tweede schildpaddenopvamg van Ambalangoda, waar alle écht gehandicapte schildpadden zitten, ze missen een, twee, of soms zelf drie poten... Ook is er een albinoschildpad (die echt práchtig is) en eentje met worpjes in zn ogen... Smiddags hebben we wat gezwommen en ben ik naar mijn favoriete ijscafeetje gegaan om af te koelen hihi. (Roel: wees jaloers!) Vanavond eten we waarschijnlijk macaroni! :o Ik heb Tim al bevolen stroopwafels mee te nemen om cadeau te doen aan deze man als dank voor het eten haha :).

Hou jullie op de hoogte!

Xx

Dag 18, Dag 19 & Dag 20

Deze twee dagen heb ik eigenlijk bijna niks gedaan.. Op donderdag ben ik in bed blijven liggen omdat ik ontzettende hoofdpijn had, maar nadat ik wat gegeten had en nog een keer ORS (oral rehydration salts) naar binnen heb gewerkt (want het is echt, echt heel vies.. ;p) ging het alweer wat beter. Maar toen ik wilde gaan helpen met gardening, wat op dezelfde locatie is al het vrijwilligershuis, waren ze eigenlijk al bijna klaar.. :s Wel ben ik 's middags met een Amerikaan, het Israelische meisje van de orientatieweek en een Canadees die ik van de week was vergeten op te noemen naar de beroemde Golden Temple en Rocktempel geweest in het stadje Dambulla, dat een uurtje rijden was met de tuktuk vanaf Sigiriya. Dit was wel heel indrukwekkend! :) En ook heel erg warm.. De Rocktempel was bovenop een kleine berg, waardoor we erg veel trappen moestem bestijgen om er te komen, en omdat het een tempel is moeten je schouders en knieen bedekt zijn. Pfft! Toch was het zeker de moeite waard en hadden we ook nog een eens een prachtig uitzicht!

Op vrijdag wilde ik graag naar de tempel, maar dat ging om een of andere vage reden weer eens niet door. Dus heb ik de plantjes, die me ondertussen wel dierbaar geworden waren, maar extra veel water gegeven... Dit deed ik voor zo'n 80% in mijn eentje, want toen ik de rest vroeg om te helpen zagen ze al snel hoeveel er nog moest gebeuren en hebben ze besloten maar helemaal niks te doen. Dit betekent dat zij dus nog anderhalf uur langer voor zich uit konden staren om te wachten op de taxi, die er voor 12en zou zijn maar pas om half 5! aan kwam zetten. Ik hou van de Sri Lankaanse cultuur :p.

Wat ik wel ga missen aan deze plek zijnde geweldige openluchtdouches en bedden, het heerlijke eten en de gezellige mensen. De ritjes op de fiets over hobbige landweggetjes waarbij de kinderen uit de buurt zo snel mogelijk naar de weg kwamen rennen om maar 'bye!' Tegen je te kunnen roepen, en de gezellige groep die we hadden. Maar ik zal het niet missen om elke seconden van de dag te willen douchen omdat je leegloopt van het zweet zonder iets te doen, en het feit dat je in je slaap langzaam wordt opgegeten door de vliegen(Bijna 50 beten op één arm!)...

Dag 20 (zaterdag)

'Hello Ma'am, TukTuk?' - juist, terug in Kandy. Omdat ik vanacht om 3 uur op moet staan op de enige trein van morgen naar Ambalangoda (zuidwest SriLanka) te nemen, kon ik helaas niet mee met een paar vrienden naar het prachtige strand Trincomalee (noordoost Sri Lanka) . :( Wat betekent dat ik vandaag de dag in Kandy door zal brengen, wat natuurlijk ook geen ramp is! Met een vlaams meisje dat ik ontmoet heb in Sigiriya ben ik even de stad in geweest, we hebben de lokale markt bezocht waar ik 3 avocados (100 rupees, dus 62 cent) en twee mangos (150 rupees, zo'n 90 cent) heb gekocht :) We hebben wat rondgesnuffeld en zijn wat gaan eten in de stad. Nu zijn we weer terug in het Majestic Tourist Hotel waar het voor mij allemaal begon :) Vanacht vertrek ik naar de laatste plaats van mijn vrijwilligersweken, Ambalangoda, dat aan de zuidkust ligt en waar ik zeeschildpadden ga schoonmaken, verzorgen en etengeven, en stranden en verblijven ga schoonmaken. Ik heb al vele verhalen gehoord over het project en de omgeving en heb er dan ook heel erg veel zin in! Zondag zal Tim ook naar Ambalangoda komen en zullen we de reis samen voortzetten :D.

Check ook vooral de foto's die ik heb geplaatst!

Kusjes vanuit Sri Lanka :) :)

Week 3. Sigiriya. Dag 15, Dag 16 & Dag 17

Dag 15

Vandaag begin ik aan mijn derde week, waarna ik al op de helft ben van mijn verblijf in Sri Lanka.. Of pas op de helft. Dat klinkt toch beter. In Sigiriya, hrt dorpje met de gelijknamige gigantische rots waarvanaf het uitzicht adembenemend blijk te zijn, zou ik opnieuw kunnen kiezen tussen drie projecten. Eigenlijk wilde ik les gaan geven, aangezien ik daarvoor naar Sri Lanka kwam.. Maar toen ik hier aankwam bleek dat dit al vol zat... Ik heb georobeerd contact op te nemen met de organisatie maar die konden niks voor me doen. Wel ebbenze geregeld dat ik volgende week, wanneer ik aan het strand zit, een dag op een schooltje kan meekijken en ik dan met de coordinator en het schooltje kan beslissen waar het geld dat we hebben opgehaald het beste voor gebruikt kan worden.

Afin, ik had dus nog de keuze uit gardening (tuinieren) en tempelrenovatie. Omdat plantjes niet mijn grootste hobby zijn en ik de tempelrenovatie vorige week wel leuk vond koos ik daarvoor. De eerstedag, echter, gingen we helemaal niet naar de tempel, en heb ik toch een stukje gardening gedaan. Dit bestond uit het wieden van onkruid en het heen en weer lopen over een klein riggeltje met kleine bakjes om de plantjes te voorzien van vocht. Het was opzich een leuke ervaring.

Ondanks dat ik dus niet helemaal deed wat ik wilde is het hier wel een paradijsje. Na het tuineren heb ik een douche genomen zonder dak, waardoor je in de zon stond te douchen:) Ook de bedden staan in de 'open air'. Wel met dak, maar zonder wanden waardoor je van uit de bed olifanten zou kunnen zien! (Is vorige week nog gebeurd!) Ook heeft de accomodatie twee boomhutten :) We eten in een geimproviceerd houten hutje en overal zijn kikkers en salamanders te vinden, en bij gelegenheid helaas ook slangen en schorpioenen.. Het is een leuke groep, bestaande uit 6 chinezen, een engelse, een zweedse, een franse, een oosterijker, 3 amerikanen, een belg, een heeeleboel vliegen en muggen en ik. S'avond doen we vaak met de helft van de groep nog een kaartspelletje of zitten we buiten, terwijl de chinezen videospelletjes spelen of lachen op grappen die wij niet begrijpen, of gekke chinese liedjes zingen, meer is er ook niet te doen, en om 8 uur staan we op om aan ons project te beginnen.

Dag 16

Waar julie met jullie hittegolfje van vorige soms nog over de Sri Lankaanse temperaturen uitstegen, is het deze week met een gevoelstemperatuur van zo'n 35 graden denk ik toch iets warmer dan bij jullie. Gok ik. Dit betekend dat als je de mountainbiketocht over de landweggetjes met koeienwagens en tuktuks richting se tempel met succes hebt afgelegd, je alweer aan niks anders kan denken dat de douche die je zometeen kan gaan nemen als je de tocht nogmaals hebt afgelegd. Maar eerst, moet er gewerkt worden. De eerste dag van tempelrenovatie hebben we twee gebedshuisjes wit geschilderd , met een theepauze van zeker anderhalfuur omdat de lokale apenfamilie ons kwam vergezellen. Omdat de apen éenvan de amerikanen zijn tas hadden opgemaakt en al zijn koekjes hadden gestolen, was hij vastberaden er eentje te vangen met de stokje in een emmer methode. De apen deden leuk mee maar waren natuurlijk veel slimmer dan dat , het was heel leuk om te zien haha! Er waren ook heel veel kleine aapjes en éen echt babyaapje dat steeds door zijn moeder werd teruggetrokken als hij zn eigen stapjes wilde zetten of wilde proberen te klimmen. Overal was iets te zien en we zijn dan ook heel lang blijven kijken, totdat ze onze lunch stalen en we er genoeg van hadden.

S Middags zette een man van de 'akker' waarop onze accomodatie staat een stuk van de akker in brand, reden onbekend. Ik weet wel dat ze dit in India veel doen om de grond weer vruchtbaar te maken , maar dit was geen deel waar op verbouwd werd... In ieder geval, wij maakte van de situatie gebruik door marshmellows te roosteren hahah De pret werd afgekapt door het onweer , dat hier net als in Nederland op warme dagen bijna elke avond overtrekt.

Het eten hier is veel beter dan in Kandy en Hill country, ik bedoel het is nog steeds rijst, maar het is toch beter :).

Op woensdag, dag 17, hebben we het hoofdgebouw geschilderd en weer heel lang met de aapjes gespeeld. We kwamen er achter dat er minstens 5 minibabyaapjes zijn en we hebben ons prima vermaakt :) !

Door de verschrikkelijk slechte internet verbinding hier in de middle of nowhere kan ik niet echt foto's plaatsen... Heel jammer want zou jullie deze plaats zo graag willen laten zien!

Volgende week ga ik doneren, wat betekend dat we nog ongeveer een week hebben om aan de 600 euro te komen! Nog 8 te gaan jongens! Doneren kan op NL10RABO0155176110 op naam van T.M.Buis ovv donatie Sri Lanka. Bedankt!

Schroom net om een reactie plaatsen! Ik vind het leuk om te lezen hoe het met je gaat, wat je van mn blog vind, of je vragen hebt of tips en tricks over Sri Lanka zelf!

xoxo

Tjitske

Weekend 2: Yala National Park & the beach

Zoals eerder gezegd hebben wij, twee Nederlandse meiden en een Oosterijkse vrouw, vrijdag de dag off genomen om de tijd te hebben om rustig naar Kandty te gaan waar we om 16:00 zouden vertrekken richting YalaNational Park. Nadat we onze bagage bij het vrijwilligerhuis gebracht hadden zijn we Kandy ingegaan om broodjes te kopen (we zouden geen ontbijttijd hebben) en uitgebreid te lunchen, we zouden immers ook tijdens etenstijd in de bus zitten. Maar toen we om half 4 terug waren in het vrijwilligershuis begon het gezeur... Ineens bleek dat de taxichauffeur pas om 1 uur 's nachts weg wilde gaan, omdat Yala volgens hem geen 13, maar net 4 uur rijden zou zijn. Hierdoor ontstond een heleboel gedoe tussen de taxichauffeur, de mensen van onze groep die alles geregeld hadden, de mensen die vonden dat ze dit niet goed hadden gedaan, en de man die gezegd zou hebbendat het 13 uur rijden zou zijn. Dit voornamelijk omdat we niet konden geloven dat het 4 uur zou zijn, omdat we eerder langer hebben gedaan om naar plaatsen die dichter bij Kandy liggen te rijden, en omdat overal op internet stond dat het 8 tot 10 uur rijden zou zijn. We hadden immers al betaald voor de safari die stipt om 5 uur 's ochtends zou beginnen. Na een heleboel gedoe heb ik ervoor kunnen zorgen dat we om 11 uur konden vertrekken.

De taxichauffeur had uiteindelijk gelijk, maar omdat deze in eerste instantie al drie kwartier te laat kwam opdagen (waar de sfeer trouwens nog veel beter van werd) en hij de juiste bestemming eerst niet kon vinden, hebben we uiteindelijk maar een half uurtje hoeven wachten op: onze Safari! :D

in groepjes van 6 zijn we na nog een heleboel wachten met drie jeeps National park Yala ingegaan, om daar ruim 4 uur rond te rijden . Het eerste half uur was het al meteen raak! We zagen een prachtige, vrouwelijke luipaard over de straat lopen die duidelijk eerder moe dan bang werd van de autos. De jeepchauffeurs zeiden dat het heel bijzonder was om de luipaard te zien langs de weg van het nationale park, omdat ze zich normaalgesproken liever terugtrekken in de natuur. Verder hebben we tijdens de safari veel herten, een paar wilde zwijnen en een hele hoop prachtige vogeltjes gezien.. Na zo'n 3 uur hadden we even pauze aan het strand, wat met zijn sterke branding en grote rotsen een prachtig gezicht was. Daarna was het alweer tijd om naar de uitgang te gaan wat zich helemaal aan de andere kant van het park, dus zo'n uur rijden van het strand lag . Wat we nog niet hadden gezien waren, helaas, olifanten. Die hadden zich goed verstopt. Tot we op een gegeven een hele stoet autos stil zagen staan vlak voor ons op de weg. Toen we er aankwamen begonnen de autos zo hard mogelijk achteruit te rijden en ons met bange blikken te bevelen hetzelfde te doen. Voor hen stond een gigantische olifant met enorme witte slagtanden. Omdat er veel autos voor stonden heb ik maar een glimpje van hem op kunnen vangen, maar genoeg om te zien hoe groot hij was... Later hoorde we dat er mensen uit de jeep waren gestapt en fruit op de weg hadden gelegd. De olifant zag dit en had hier erg sterk op gereageerd. Hij had geprobeert de auto aan te vallen. Gelukkig waren wij ver genoeg weg en hebben we hiervan niks meegekregen ... Toch heeft dit incident met de andere auto er wel voor gezorgd dat wij 50 meter voor de uitgang van het park toch nog een olifant hebben kunnen zien ;)

Die middag zijn we naar het strand Unawatuna gegaan, wat opnieuw een paar uurtjes rijden was vanaf Yala. Maar zóo prachtig... De heritage waar we verbleven had een zwembadje waar we allemaal na zo'n 12 uur in een hete bus te hebben gezeten best wel aan toe waren. ;) 's Middags zijn we door een niet normaal druk winkelstraatje gelopen dat me heel erg deed denken aan een middelbare school gang, waar iedereen alleen maar kan duwen en voordringen en niemand lijkt te begrepen dat je met een beetje geduld veel eerder bent waar je wezen moet. Het was een soort Sri Lankaanse autoweg eigenlijk. Maarja, wel weer lekker cultureel dus. Dit straatje leidde ons naar het prachtige en gigantische strand dat ook helemaal volstond met mensen. De reden dat het zo druk was in het dorpje was het full moon festival,( waarvoor ik vorige week die vlaggen op moest hangen) dat een hele week bleek te duren. Op het strand hebben we wat gedronken, maar dineren hebben we in de heritage gedaan, die trouwens Nooit Gedacht heette ;) Jaja, echt Nederlands. Dat het Nederlands was kon je ook wel merken, want vlak voor het diner begon het keihard te regenen haha! Na nog een heleboel gezeur over de terugreis, maar wel een heerlijk ontbijt, zijn we de volgende morgen om 9 uur weer weg gereden naar Kandy. Vanuit Kandy zijn we met een klein en donker busje naar Sigiriya gebracht, waar ik ga beginnen aan mijn 3e weekje in Sri Lanka!

Dag 11

Elke morgen werden we opgehaald door een busje , georganiseerd door de mensen van de tempel, maar vandaag bestond ons vervoer uit een oude pickup, waar we met zn allen achterin op de grond konden zitten. Aangekomen bij de tempel werden we in tegenstelling tot andere dagen, wel meteen aan het werk gezet. In een pas geverfde kamer moesten de gordijnen opgehangen worden, en de haken waaraan ze opgehangen zouden worden moesten eerst nog door de gordijnen geprikt worden. Zeker 50 gordijnen en vele uren later waren we pas klaar, en konden we de andere helft van de groep gaan helpen met het schilderen van een andere kamer. Er was vandaag dus best wel wat te doen. :) Toen we aan het verfen waren kwam de gebruikelijke stoet weer langs: een groepje trommelaars en een fluitspeler in tranitionele kleding die een hele hoop kabaal maken, met daar achter allemaal lokale mensen die eten hebben bereidt voor de monniken en voor ons. De stoet loopt elke dag door de tempel om de zegen te vragen van Boeddha over het eten. De eerste keer dat je dit ziet is het nog erg leuk, maar op een gegeven moment wordt het best vervelend haha

Ook hadden we vandaag ons laatste dagje lesgeven aan onze kindjes. En tot onze grote verbazing waren alle zes de leerlingen die we de eerste dag hadden gehad gekomen! We hrbben even wat lesoefeningen gedaan over kleding, en daarna een bingo om te overhoren. Omdat het onze laatste dag was hadden we allerlei kandootjes meegenomen en de rest van de tijd hebben gevuld met touwtjespringen en achter bellen aanrennen ;). Het was een leuke manier om afscheid te nemen van deze lieve kinderen, die ik wel heel erg ga missen... Aan het einde kregen we allemaal een kus van ons lievelingsleerlinkje :) :).

Savonds hebben we alweer onze tas ingepakt, want vrijdagmorgen zouden we met de taxi van Hill County naat Kandy rijden, waar we om 16:00 sharp zouden vertrekken richting Yala National Park dat helemaal in het zuiden ligt.

Hoe dit weekend was ga ik proberen morgen te schrijven, nu ben ik er vooral nog heel erg moe van hihi.

Ik ga van de week the green lion bellen wat ik het beste met het geld kan doen. Eigenlijk wilde ik er schoolboeken van komen voor de kinderen in de tempel, maar de vrouw van Hill Country had geloof ik niet goed begrepen wat ik bedoelde.. Dat betekend dat ik het nog niet heb uitgegeven en dus nog verhoogd kan worden.. ;) tussenstand: €592,- ! Wie helpt ons naar de 600???

liefs

Week 2. Hill country. Dag 8 , Dag 9 & Dag 10

Deze week begin ik aan de eerste week van mijn vrijwilligerswerk. Ik heb voor het dorpje Hanguranketha (of een andere variant van dat woord) gekozen dat zoals de locals zeggen in Hill Coutry ligt. Ik wilde hier graag heel omdat je op deze plek makkelijk tempelrenovatie en lesgeven kon combineren. Eerst zouden er drie projecten zijn maar omdat de monikken examens hebben kunnen wij hen geen lesgeven, en blijven tempelrenovatie en dorpskinderen lesgeven over.

Dag 8

Vandaag kregen we een soort introductie in onze week. We gingen naar de tempel waar we zouden gaan renoveren, voornamelijk schilderen, en kregen we hier een rondleiding. Het blijkt een bijzondere tempel te zijn omdat hier een stuk van een bot van Boeddha ligt, dat om de 5 jaar tevoorschijn werd gehaald om te kunnen aanschouwen. De rest van de tijd moet je maar gewoon geloven dat het er is. De tempel had een heleboel mooie muurschilderen met verhalen uit het boek van Boeddha erop afgebeeld, sommige al honderden jaren oud. Na de rondleiding was het teatime, iets wat ze geloof ik nog sterk van de koloniale tijd hebben overgenomen. Al snel bleek dat er eigenlijk niet zo veel voor ons te doen was. Uiteindelijk zijn we ingezet om wat heilige beeldjes te ontstoffen en te verplaatsen. Veel te winig werk voor veel te veel mensen. Het was dus vooral een beetje afwachten. Aan het einde van dit project, dat tot twee uur duurde, mochten we Boeddhistische vlaggen aan stokken hijsen en deze aan de kant van de weg zetten, want de volgende dag was het een nationale Boeddhistische feestdag.

Om twee uur konden we les gaan geven, wat ook meer een soort kennismaking wa met de 6 kinderen, 3 jongentjes en 3 meisjes, van ons klasje. Noortje, een andere Nederlands meisjes dat meedoet aan dit project, en ik hebben gekozen voor de allerjongste groep, de kinderen zijn 6 tot 9 jaar oud. Wat je meteen opvalt is dat de kinderen je vrij goed begrijpen , vooral voor die leeftijd! , en dat het niveau an Engels verschikkelijk verschillend is per kind. We hebben die middag vooral veel vragen aan de kinderen gesteld en galgje gespeeld, om het niveau een beetje te peilen.

Om 4 waren we alweer klaar en zijn we teruggegaan naar ons vrijwilligershuis bestaande uit een grote gezamelijke slaapzaal met stappelbedden om? Juist, rijst te eten...

Dag 9

Ondanks de cola en paracetamol voelde ik me vanochtend echt weer niet fit, en ben ik in bed blijven liggen. Het renovatieproject ging door de feestdag niet door en ik hoorde dat slecht 1 van de kindjes van ons klasje is op komen dagen.. Tja, zogaat dat hier. Behalve de was heb ik vandaag dus niet zo veel gedaan en heb ik niet zo veel te vertellen dus ga ik maar praten over de verschillen tussen India en Sri Lanka.. Ofzo.

Zoals veel van jullie denk ik wel weten ben ik vorig jaar februari met school twee weken naar India geweest. Dit was mijn eerste ervaring in Azie en het was verbluffend. ALLES was nieuw voor me en alles werkte net even anders dan bij ons. India en Sri Lanka liggen dicht bij elkaar en zijn allebei een Britse klononie geweest, en de overeenkomsten zijn dan ook zeker daar. Maar waar ik natuurlijk meer geinteresseerd in ben, zijn de verschillen. Wat me opvalt is dat in India alles nét even iets erger is dan in Sri Lanka. Het verkeer is hier levensgevaarlijk, maar in India nét even nog iets levensgevaarlijker.. Het eten is er iets pittiger, het is er net wat chaotischer. Indiers komen nóg later dan de afspraak was (in Sri Lanka valt dit zelfs reuze mee) en ze toeteren nóg vaker om onbekende redenen. Waardoor ik vaak tegen groepsgenoten moet zeggen ' oh, India is even worse' ;) . Hoewel ik India geweldig vind , voelt het is Sri Lanka net even fijner om over straat te lopen of in een tuktuk te zitten.

Dag 10

Hoewel vandaag eigenlijk onze eerste volle dag was, moesten we vanochtend meteen doorgeven of we volgende week hier willen blijven of niet (ditmoet altijd op woensdag) , en ik heb ervoor gekozen naar een ander dorpje te gaan. In sigiriya, dat bekend staat om zijn Lionrock, kan ik ook renovatie doen, en waarschijnlijk (hopelijk) ook lesgeven, met een beetje geluk kan ik ze combineren. Ik heb besloten niet langer in Hanguranketha te blijven omdat: er bij de renovatie te weinig werk lijkt te zijn voor het aantal vrijwilligers, het lesgeven maar twee uurtjes is en ik de accomodatie en het dorpje niet zo leuk vind. Als je om 4 uur klaar bent met je project is heteigenlijk wachten tot de tijd verstrijkt en je mag gaan slapen, terwijl je in Kandy dan nog de stad in kan en meer van Sri Lanka kan zien. Ik heb met mensen gesproken die naar Sigiriya zijn geweest. Zij vonden het daar erg leuk, en er was veel te doen na het project. Bovendien kan ik hier niet goed slapen doorhet geluid van de vogels, apen en honden die altijd snachts moeten gaan schreeuwen, maar dat zal in Sigiriya niet veel anders zijn...

Weer heb en we van 8:30 tot 11:30 niks gedaan, hooguit iemand anders ladder vastgehouden, maar hierna werd het wel leuk. Helena, een chinees meisje uit de groep, en ik kregen de opdracht de onderkant van een huis geel te verfen. :D ik heb altijd al iets knalgeel willen verfen haha, vandaag hebben we het twee keer over gedaan en misschien dat we het morgen voor de derde keer doen.

'S middags kwam er in eerste instantie weer maar 1 kindje opdagen, maarna zo'n halfuurtje kwam er nog een meisje en een jongentje bij. Vandaag waren ze iets minder druk en hebben we het gehad over vervoersmiddelen, sporten en kledingstukken, waarover we worksheets hadden gemaakt. Na een tijdje was de spanningsboog volledig weg en zijn we maar gaan bellenblazen met ze :). Dat is een beetje het nadeel van hele kleine kinderen, maar ook wel weer leuk, ik ben in ieder geval blij dat wij ze een leuke en ook bog een beetje leerzame tijd kan bezorgen :)

Morgen is eigenlijk alweer onze laatste dag, want vrijdag gaan we eerder weg of misschien helemaal niet naar het project, omdat we het weekend naar National Park Yala gaan in het zuidoosten van Sri Lanka. Exitedd!!

Weekend 1 : Adam's peak

Na de massage zijn we uiteindelijk met gelukkig twee bussen afgereisd naar het gezellig dorpje Ella. Dit was zo'n 3 uur reiden en rond 8 uur kwamen we hier aan (geloof ik :s). Na de ontmoeting met de aardige gastvrouw, die erg moest lachen dat er maar éen jongen mee was die een eigen driepersoonskamer kreeg, en het bekijken van het prachtige hotelletje zijn we richting het centrum gebracht om wat te eten. We wilde naar het beroemde Chillrestaurant, maar deze was stampvol en dus zijn we bij de buren gaan zitten wat ook ontzettend gezellig was! Het leuke aan restaurants in warme landen is altijd dat er niet echt een dak en wanden zijn maar meer een soort met palmbladeren afgebakend gebied met tafeltjes erin. Het restaurant had westerse maaltijden zonder rijst! Het was heerlijk om weer eens een burger te eten met aardappeltjes :). 's Avonds zijn we met zn allen nog wat gaan drinken en zijn we richting ons hotel met gloeiend heet of ijskoud water douche (niks daar tussen in) gegaan. 'S ochtends hebben we ontbeten bij hetzelfde restaurant als de avond ervoor, om vervolgens richting het treinstation te gaan. Na een geweldige overweldigende prachtige adembenemende enzenz treinreis waarbij het landschap om de minuut compleet veranderde en waar je nooit genoeg van kon krijgen (TIM: Wij Moéten dit ook doen ????), stapte we uit in een dorpje vlakbij Adam's peak en werden we met de taxi naar ons hotel gebracht. Ook dit hotel was prachtig, dit keer vooral door het mooie uitzicht op een beekje, veel verschillende bomen met aapjes erin en daar achter als een wakende vader: Adam's peak. We hebben die avond in het hotel gegeten (noodles! :D geen rijst:) ) en zijn vroeg naar bed gegaan, want om half 2 's nachts begon de grote tocht... Als we om 2 uur vanaf ons hotel vertrokken zouden we rond zonsopgang (5:30) boven zijn, en dit moest een adembenemend gezicht zijn.

Als je naar Azië gaat weet je dat er éen of meerder momenten gaan zijn dat je je niet goed, of zelfs echt ziek gaat voelen. Dir komt gewoon door het andere eten, het andere klimaat, de inspanningen die je levert. Bij mij kwam dit alleen op een heel erg vervelend moment. Toen om 1:30 bij ons de wekker ging was ik vreselijk misselijk en voelde ik mij niet in staat om de hoge top midden in de nacht te gaan beklimmen. Helaas... Achteraf bleek dit een goede keuze te zijn geweest, onderweg hebben twee gewoon fitte mensen uit de groep over moeten geven van de inspanning, en zijn twee anderen ook erg ziek teruggekomen. Ik vind het jammrr dat ik deze ervaring van zelfovereinning aan te top niet met hen heb kunnen delen maar het was beter zo, en dit geeft ons de mogelijkheid het nog samen te doen, Tim. :)

De dag erna heb ik alleen maar gereisd. Eerst van Adam's peak naar Kandy, toen van Kandy naar Hangurantheta in Hill Country waar mijn volgende project zal beginnen. Zin in! :)