Zaterdag

"een goed begin is het halve werk"

Tjitske:

Vanochtend moest ik om half 8 de trein hebben naar Colombo om Tim om te halen ( :D eindelijk ) dus stond ik om half zeven op om te douchen en eten te kopen. In de gezamelijke zaal van het vrijwilligershuis stond, echter, gewoon ontbijt klaar :) dus ik had weer geluk en kon gewoon 'thuis' ontbijten , om om 8:15 richting station te gaan. Het duurde even voor ik begreep hoe het werkte want toen ik op het perron stond, zonder kaartje, stond er dat je alleen op het perron kon komen als je een kaartje had gekocht. Ofzo. Laten we zeggen dat het zeer fraudegevoelig is, zonder dat ik het wilde had ik dit al gepleegd. Na een hele boel gezoek naar het juiste loket had ik dan eindelijk een kaartje en terwijl Tim nog uren in het vliegtuig zat, zat ik nog uren in de trein en de bus om naar dezelfde plek te komen. Om 10 uur kwam ik aan op het treinstation in Colombo en heb daar door overvloed aan tijd nog even een rondje gelopen in de gezellige drukke winkelstraatjes vol met troep die je eigenlijk niet wilt hebben, voor ik in de bus stapte naar het vliegveld. De busreis waarvan ik dacht dat hij 50 minuten zou duren duurde nu ongeveer 2 uur door het drukke verkeer, maar gelukkig was het vliegtuig wat later, en duurde de treinreis wat korter dan iedereen me had vertelt. Om ongeveer 1 uur kwam ik aan op het vliegveld en kon het wachten beginnen, een half uurtje tot een uurtje wachten dus, totdat Tim om half 2 zou landen... Dacht ik. Toen ik ongeveer anderhalf uur langer had gewacht dan gepland kreeg ik een berichtje van Tim dat er iets mis was gegaan, zijn bagage was achtergebleven op Dubai International Airport... Terwijl ik naar zijn weten nog in de trein zat naar het hotel waar we hadden afgesproken, zat ik in werkelijkheid uiteindelijk zo'n 3,5 tot 4 uur te wachten tot hij zijn gegevens had doorgegeven aan Sri Lankan Airlines. Maar daardoor was de verassing dat ik op het vliegveld was wel weer leuker. :) Nadat we de bus terug naar Colombo hadden genomen en nog even zijn gaan kijken in een Hindoeïstisch tempeltje, dat we tegen kwamen, hebben we na heel veel zoeken ergens in een achterafstraatje ons veel te luxe hotel gevonden. Ons backpackavontuurtje kon beginnen. :)

Zondag

"Locked up abroad"

Tim:

Vandaag werden we wakker gemaakt door onze host, met de vraag wat we voor ons ontbijt wilden. Niet verkeerd uiteraard. Minder fijn was dat we een half uurtje later werden opgesloten in onze kamer, omdat men dacht we al weg waren. Na 15 minuten roepen en op de deur kloppen, werden we eindelijk bevrijd. Ja, het avontuur was zeker begonnen. Helaas was mijn bagage nog niet gearriveerd, maar we wilden onze reis voortzetten richting Ambalangoda. Na een vermoeiend telefoongesprek met Sri Lankan Airlines, verlieten we ons hotel. Dit was mijn eerste ochtend in een Aziatische stad en ik was redelijk "blown away" door het chaotische en overweldigende Colombo. Te gelijker tijd genoot ik van de cultuurshock. We stapten in de trein richting Ambalangoda. Het is hier normaal dat deuren van een rijdende trein open staan, fascinerend om te zien hoe mensen heel rustig in de deuropening zitten en blijkbaar gaat het niet vaak fout. In Ambalangoda liet Tjitske haar voltallige afdeling zeeschildpadden zien en na een kort bezoekje aan het strand vertrokken we per bus naar Hikkaduwa, de schitterende ervaring van een busreisje in Sri Lanka gun ik iedereen een keer. Na een lang dagje reizen was het zwembad van het resort een welkome afwisseling, mijn Aziatische ontgroening zat erop!