Deze week begin ik aan de eerste week van mijn vrijwilligerswerk. Ik heb voor het dorpje Hanguranketha (of een andere variant van dat woord) gekozen dat zoals de locals zeggen in Hill Coutry ligt. Ik wilde hier graag heel omdat je op deze plek makkelijk tempelrenovatie en lesgeven kon combineren. Eerst zouden er drie projecten zijn maar omdat de monikken examens hebben kunnen wij hen geen lesgeven, en blijven tempelrenovatie en dorpskinderen lesgeven over.

Dag 8

Vandaag kregen we een soort introductie in onze week. We gingen naar de tempel waar we zouden gaan renoveren, voornamelijk schilderen, en kregen we hier een rondleiding. Het blijkt een bijzondere tempel te zijn omdat hier een stuk van een bot van Boeddha ligt, dat om de 5 jaar tevoorschijn werd gehaald om te kunnen aanschouwen. De rest van de tijd moet je maar gewoon geloven dat het er is. De tempel had een heleboel mooie muurschilderen met verhalen uit het boek van Boeddha erop afgebeeld, sommige al honderden jaren oud. Na de rondleiding was het teatime, iets wat ze geloof ik nog sterk van de koloniale tijd hebben overgenomen. Al snel bleek dat er eigenlijk niet zo veel voor ons te doen was. Uiteindelijk zijn we ingezet om wat heilige beeldjes te ontstoffen en te verplaatsen. Veel te winig werk voor veel te veel mensen. Het was dus vooral een beetje afwachten. Aan het einde van dit project, dat tot twee uur duurde, mochten we Boeddhistische vlaggen aan stokken hijsen en deze aan de kant van de weg zetten, want de volgende dag was het een nationale Boeddhistische feestdag.

Om twee uur konden we les gaan geven, wat ook meer een soort kennismaking wa met de 6 kinderen, 3 jongentjes en 3 meisjes, van ons klasje. Noortje, een andere Nederlands meisjes dat meedoet aan dit project, en ik hebben gekozen voor de allerjongste groep, de kinderen zijn 6 tot 9 jaar oud. Wat je meteen opvalt is dat de kinderen je vrij goed begrijpen , vooral voor die leeftijd! , en dat het niveau an Engels verschikkelijk verschillend is per kind. We hebben die middag vooral veel vragen aan de kinderen gesteld en galgje gespeeld, om het niveau een beetje te peilen.

Om 4 waren we alweer klaar en zijn we teruggegaan naar ons vrijwilligershuis bestaande uit een grote gezamelijke slaapzaal met stappelbedden om? Juist, rijst te eten...

Dag 9

Ondanks de cola en paracetamol voelde ik me vanochtend echt weer niet fit, en ben ik in bed blijven liggen. Het renovatieproject ging door de feestdag niet door en ik hoorde dat slecht 1 van de kindjes van ons klasje is op komen dagen.. Tja, zogaat dat hier. Behalve de was heb ik vandaag dus niet zo veel gedaan en heb ik niet zo veel te vertellen dus ga ik maar praten over de verschillen tussen India en Sri Lanka.. Ofzo.

Zoals veel van jullie denk ik wel weten ben ik vorig jaar februari met school twee weken naar India geweest. Dit was mijn eerste ervaring in Azie en het was verbluffend. ALLES was nieuw voor me en alles werkte net even anders dan bij ons. India en Sri Lanka liggen dicht bij elkaar en zijn allebei een Britse klononie geweest, en de overeenkomsten zijn dan ook zeker daar. Maar waar ik natuurlijk meer geinteresseerd in ben, zijn de verschillen. Wat me opvalt is dat in India alles nét even iets erger is dan in Sri Lanka. Het verkeer is hier levensgevaarlijk, maar in India nét even nog iets levensgevaarlijker.. Het eten is er iets pittiger, het is er net wat chaotischer. Indiers komen nóg later dan de afspraak was (in Sri Lanka valt dit zelfs reuze mee) en ze toeteren nóg vaker om onbekende redenen. Waardoor ik vaak tegen groepsgenoten moet zeggen ' oh, India is even worse' ;) . Hoewel ik India geweldig vind , voelt het is Sri Lanka net even fijner om over straat te lopen of in een tuktuk te zitten.

Dag 10

Hoewel vandaag eigenlijk onze eerste volle dag was, moesten we vanochtend meteen doorgeven of we volgende week hier willen blijven of niet (ditmoet altijd op woensdag) , en ik heb ervoor gekozen naar een ander dorpje te gaan. In sigiriya, dat bekend staat om zijn Lionrock, kan ik ook renovatie doen, en waarschijnlijk (hopelijk) ook lesgeven, met een beetje geluk kan ik ze combineren. Ik heb besloten niet langer in Hanguranketha te blijven omdat: er bij de renovatie te weinig werk lijkt te zijn voor het aantal vrijwilligers, het lesgeven maar twee uurtjes is en ik de accomodatie en het dorpje niet zo leuk vind. Als je om 4 uur klaar bent met je project is heteigenlijk wachten tot de tijd verstrijkt en je mag gaan slapen, terwijl je in Kandy dan nog de stad in kan en meer van Sri Lanka kan zien. Ik heb met mensen gesproken die naar Sigiriya zijn geweest. Zij vonden het daar erg leuk, en er was veel te doen na het project. Bovendien kan ik hier niet goed slapen doorhet geluid van de vogels, apen en honden die altijd snachts moeten gaan schreeuwen, maar dat zal in Sigiriya niet veel anders zijn...

Weer heb en we van 8:30 tot 11:30 niks gedaan, hooguit iemand anders ladder vastgehouden, maar hierna werd het wel leuk. Helena, een chinees meisje uit de groep, en ik kregen de opdracht de onderkant van een huis geel te verfen. :D ik heb altijd al iets knalgeel willen verfen haha, vandaag hebben we het twee keer over gedaan en misschien dat we het morgen voor de derde keer doen.

'S middags kwam er in eerste instantie weer maar 1 kindje opdagen, maarna zo'n halfuurtje kwam er nog een meisje en een jongentje bij. Vandaag waren ze iets minder druk en hebben we het gehad over vervoersmiddelen, sporten en kledingstukken, waarover we worksheets hadden gemaakt. Na een tijdje was de spanningsboog volledig weg en zijn we maar gaan bellenblazen met ze :). Dat is een beetje het nadeel van hele kleine kinderen, maar ook wel weer leuk, ik ben in ieder geval blij dat wij ze een leuke en ook bog een beetje leerzame tijd kan bezorgen :)

Morgen is eigenlijk alweer onze laatste dag, want vrijdag gaan we eerder weg of misschien helemaal niet naar het project, omdat we het weekend naar National Park Yala gaan in het zuidoosten van Sri Lanka. Exitedd!!